coser

Veire tanben : cóser

cordurièra

Occitan

Etimologia

Dau latin vulgar *cosĕre, en latin classic consuĕre.

Prononciacion

[kuˈzej], /kuˈzej/

Sillabas

co | ser

Vèrb

coser (lemosin)

1. Passar un fau a travers un teissut amb una agulha, per jónher ensemble los dos troces.

Variantas dialectalas

• cordurar
• cóser

Traduccions

alemand: nähen (de) anglés: to sew (en), to stitch (en) catalan: cosir (ca) comanche: tsahkʉnarʉ (com) espanhòl: coser (es)

francés: coudre (fr) italian: cucire (it) neerlandés: aannaaien (nl) romanés: a coase (ro) sicilian: cùsiri (scn)

Espanhòl

Etimologia

Del latin cōnsuĕre.

Prononciacion

[koˈseɾ], /koˈseɾ/

escotar « coser »

Vèrb

coser

1. Cordurar, cóser.