calme

Occitan

Etimologia

Del latin tardiu cauma « calor del solelh de miègjorn », del grèc ancian καῦμα (kauma).

Prononciacion

[ˈkalme], /ˈkalme/

Adjectiu

Declinason
Dialècte : lengadocian
	Singular	Plural
Masculin	calme	calmes
	[ˈkalme]	[ˈkalmes]
Femenin	calma	calmas
	[ˈkalmo]	[ˈkalmos]

calme masculin

1. Qu'es sens agitacion, sens perturbacion, sens trebolament.

Variantas dialectalas

• calm

Derivats

• calma
• calmament
• calmar

Traduccions

anglés: calm (en) bashquir: баҫалҡы (ba)

catalan: calm (ca) francés: calme (fr)