camí

Catalan

Etimologia

Del latin medieval camminus, eissit del gallés *cammano-, d'un ancian *cangsmano-, derivat del vèrb *cing- «anar, marchar» ^[1].

Prononciacion

/kəˈmi/, /kəˈmi/ (oriental), /kaˈmi/, /kaˈmi/ (occidental)

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
camí	camins
[kəˈmi]	[kəˈmins]

camí masculin

1. Camin.

Derivats

• caminada
• caminar
• caminet

Referéncias

• ^[1] Xavier Delamarre, 2003, Dictionnaire de la langue gauloise, Éditions Errance.