canin

Occitan

Etimologia

Del latin caninus

Prononciacion

[kaˈni], /kaˈni/, provençal [kaˈnĩⁿ], /kaˈnĩⁿ/

Sillabas

ca|nin

Adjectiu

Declinason
	Singular	Plural
Masculin	canin	canins
	[kaˈni]	[kaˈnis]
Femenin	canina	caninas
	[kaˈnino̞]	[kaˈnino̞s]

canin

1. Relatiu al can.
   • La raça canina.
2. Reguèrgue, aspre, salvatge.
   • Un lapin canin: un lapin salvatge.
   • Un freg canin: un freg dissant, rude.
   • Una fam canina: una fam gròssa.
3. Aspre, acid.
   • Un vin canin: un vin agrolós
4. Sarrat, agarrussit
   • Un dròlle canin: un dròlle caitiu.
5. Regde, malaisit de comprene.
   • Una definicion canina de la nocion.

Derivats

• caninor

Francés

Etimologia

Del latin caninus

Prononciacion

[kanɛ̃], /kanɛ̃/

Sillabas

ca|nin

Adjectiu

Declinason
	Singular	Plural
Masculin	canin	canins
	[kanɛ̃]	[kanɛ̃]
Femenin	canine	canines
	[kanin]	[kanin]

canin

1. Relatiu al can.