canin
Salta a la navegació
Salta a la cerca
Occitan 
Etimologia
- Del latin caninus
Prononciacion
[kaˈni] , provençal [kaˈnĩⁿ]
Sillabas
ca|nin
Adjectiu
Declinason | ||
---|---|---|
Singular | Plural | |
Masculin | canin | canins |
[kaˈni] | [kaˈnis] | |
Femenin | canina | caninas |
[kaˈnino̞] | [kaˈnino̞s] |
canin
- Relatiu al can.
- La raça canina.
- Reguèrgue, aspre, salvatge.
- Un lapin canin: un lapin salvatge.
- Un freg canin: un freg dissant, rude.
- Una fam canina: una fam gròssa.
- Aspre, acid.
- Un vin canin: un vin agrolós
- Sarrat, agarrussit
- Un dròlle canin: un dròlle caitiu.
- Regde, malaisit de comprene.
- Una definicion canina de la nocion.
Derivats
Traduccions
relatiu al can | |
---|---|
|
Francés 
Etimologia
- Del latin caninus
Prononciacion
[kanɛ̃]
Sillabas
ca|nin
Adjectiu
Declinason | ||
---|---|---|
Singular | Plural | |
Masculin | canin | canins |
[kanɛ̃] | [kanɛ̃] | |
Femenin | canine | canines |
[kanin] | [kanin] |
canin
- Relatiu al can.