catastròfa

Occitan

Etimologia

Del latin catastropha, de grèc ancian καταστροφή «revirament»

Prononciacion

lengadocia, gascon /katasˈtɾɔfo̞/, /katasˈtɾɔfo̞/

escotar « catastròfa »

provençau /katasˈtʀɔfə/, /katasˈtʀɔfə/

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
catastròfa	catastròfas
[katasˈtɾɔfo̞]	[katasˈtɾɔfo̞]

catastròfa femenin

1. Eveniment subte, que, capvira lo caminament de las causas, mèra la destruccion, la roïna, la mòrt.
2. (par extension) Desastre ; calamitat.
3. Desnosament funèst d’una tragèdia.

Derivats

• catastròfa naturala
• catastrofar
• catastrofic
• catastrofisme
• catastrofista

Traduccions

alemand: Katastrophe (de) anglés: catastrophe (en) basc: hondamendi (eu) catalan: catàstrofe (ca)

espanhòl: catástrofe (es) francés: catastrophe (fr) italian: catastrofe (it) portugués: catástrofe (pt)

Forma de vèrb

catastròfa femenin

1. Tresena persona del singular del present de l'indicatiu de castastrofar
2. Segonda persona del singular de l'imperatiu afirmatiu de castastrofar