centaura

Occitan

Etimologia

Del latin centaurus, del grèc ancian Κένταυρος.

Prononciacion

lengadocian, gascon /senˈtawɾo̞/, /senˈtawɾo̞/

procvençau /sẽⁿˈtawʀə/, /sẽⁿˈtawʀə/

Sillabas

cen|tau|ra

Nom comun

centaura femenin, (masculin: centaur / centaure)

Declinason
Singular	Plural
centaura	centauras
[senˈtawɾo̞]	[senˈtawɾo̞s]

Estatua de bronze d’una centaura acompanhada d’un faune.

1. (mitologia, fantastic) Èsser fabulós de la mitologia grèga, mièg femna e mièg èga, precisament, èga que lo cap es remplaçat per un bust de femna.

Sinonims

• centauresa

Traduccions

alemand: Kentaurin (de) anglés: centauress (en) basc: catalan: centaura (ca)

espanhòl: centáurides (es) francés: centauresse (fr) italian: centaurella (it), centauressa (it) portugués: