cheminièra
Occitan
Etimologia
Del francés cheminée, vengut del latin camīnus, e aquel del grèc káminos.
Prononciacion
/t͡ʃemiˈnjɛɾo/
França (Bearn) - Lengadocian : escotar « cheminièra »
Sillabas
che | mi | niè | ra (4)
Nom comun
| Declinason | |
|---|---|
| Dialècte : lengadocian | |
| Singular | Plural |
| cheminièra | cheminièras |
| [t͡ʃemiˈnjɛɾo] | [t͡ʃemiˈnjɛɾos] |
cheminièra femenin (lengadocian)
- Conducte que servís a l'evacuacion dels gases de combustion d'un fuòc.
- Dins un ostal, luòc que i se fa lo fuò, que i se tròba lo lar e lo fogal.
Variantas dialectalas
- chimenèia (lengadocian)
- chiminièra (lengadocian)
- chuminèa (gascon)
- chaminèa (gascon)
- cheminèja (gascon)
- chaminada (lemosin)
- chaminèia (provençal)
- chaminièra
- caminièra