chiminièra
Occitan
Etimologia
Del francés cheminée, vengut del latin camīnus, e aquel del grèc káminos.
Prononciacion
/t͡ʃimiˈnjɛɾo/
França (Bearn) - Lengadocian : escotar « chiminièra »
Sillabas
chi | mi | niè | ra (4)
Nom comun
| Declinason | |
|---|---|
| Dialècte : lengadocian | |
| Singular | Plural |
| chiminièra | chiminièras |
| [t͡ʃimiˈnjɛɾo] | [t͡ʃimiˈnjɛɾos] |
chiminièra femenin (lengadocian)
- Conducte que servís a l'evacuacion dels gases de combustion d'un fuòc.
- Dins un ostal, luòc que i se fa lo fuòc (lar, fogal).
Variantas dialectalas
- chimenèia (lengadocian)
- cheminièra (lengadocian)
- chuminèa (gascon)
- chaminèa (gascon)
- cheminèja (gascon)
- chaminada (lemosin)
- chaminèia (provençal)
- chaminièra
- caminièra