clamar

Occitan

Etimologia

Del latin clamare.

Prononciacion

/klaˈma/, /klaˈma/

Sillabas

cla|mar

Vèrb

clamar

1. Manifestar son opinion per de tèrmes violents, per de crits, de clams.
2. Lançar de clams.

Parents

• aclamar
• clamable
• declamar
• proclamar
• reclamar

Traduccions

alemand : schreien (de), jammern (de) anglés : cry out (en), clamour (en) basc : catalan : clamar (ca)

espanhòl : clamar (es) francés : clamer (fr) italian : clamare (it) portugués : clamar (pt)

Catalan

Etimologia

Del latin clamare.

Prononciacion

Oriental: /kɫəˈma/, /kɫəˈma/

Occidental: nord-occidental /kɫaˈma/, /kɫaˈma/, valencian /kɫaˈmaɾ/, /kɫaˈmaɾ/

Sillabas

cla|mar

Vèrb

clamar

1. clamar ^(oc)

Espanhòl

Etimologia

Del latin clamare.

Prononciacion

/klaˈmaɾ/, /klaˈmaɾ/

Sillabas

cla|mar

Vèrb

clamar

1. clamar ^(oc)

Portugués

Etimologia

Del latin clamare.

Prononciacion

Portugal /klɐˈmaɾ/, /klɐˈmaɾ/

Brasil /klãˈmaɾ/, /klãˈmaɾ/, /klaˈma/, /klaˈma/

Sillabas

cla|mar

Vèrb

clamar

1. clamar ^(oc)