collècta

Occitan

Etimologia

Del latin collecta.

Prononciacion

lengadocian /kulˈlɛtto̞/, /kulˈlɛtto̞/, gascon /kulˈlɛkto̞/, /kulˈlɛkto̞/, provençau /kulˈɛktə/, /kulˈɛktə/

Sillabas

col|lèc|te

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
collècta	collèctas
[kulˈlɛtto̞]	[kulˈlɛtto̞s]

collècta femenin

1. Recampadura d’objèctes, de produich, per ne faire un tracrament especific.
2. Accion de reculhir de dons volontaris, especialament per far lo ben.
3. Recobrament d'unes impòsts.
4. Quista realizada pendent la messa o autra celebracion religiosa.
5. La quantitat de causas atal recolhida, recampada.
6. (liturgia) Dins lo rite roman, primièra orason de la messa, qu'acaba la procession d’intrada.

Derivats

• collectar

Traduccions

alemand: Geldsammlung (de), Sammlung (de) (recobrament), Kollekte (de) (quista) anglés: collect (en), collection (en) basc: catalan: col·lecta (ca)

espanhòl: colecta (es) francés: collecte (fr) italian: colletta (it), questua (it) (messa) portugués: colecta (pt)

Forma de vèrb

collècta femenin

1. Tresena persona del singular del present de l'indicatiu de collectar
2. Segonda persona del singular de l'imperatiu afirmatiu de collectar