orason

Occitan

Etimologia

Del latin orātĭo « pregària, accion de parlar ».

Prononciacion

lengadocian, gascon /uɾaˈzu/, /uɾaˈzu/

provençau /uʀaˈzu/, /uʀaˈzu/

Sillabas

o|ra|son

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian, gascon
Singular	Plural
orason	orasons
[uɾaˈzu]	[uɾaˈzus]

orason (lengadocian), (provençau); femenin

1. (etimologic) Discors prononciat en public
2. (gramatica) Assemblatge de mots que forman un sens complèt e que son bastits seguent las règlas gramaticalas.
3. (religion) Pregària cap a Dieu o als sants.
4. (religion, d'usatge) Discord prononciat en laus dels mòrts.
5. Comunicacion de l’arma amb Dieu, sens utilizar de formulas de pregàrias.

Variantas dialectalas

• oracion (lengadocian).

Sinonims

pregària

• auròst (gascon).
• planh

ensemble gramatical

• frasa
• proposicion

Locucions derivadas

• orason funèbra

Parents

• orador / orator
• orant
• oratòri

Traduccions

alemand: Rede (de), Satz (de) (linguistica), Gebet (de) (religion) anglés: oration (en), speech (en), prayer (en) basc: catalan: oració (ca)

espanhòl: oración (es) francés: oraison (fr) italian: orazione (it) portugués: oração (pt)