complèx

Occitan

Etimologia

Del latin complexus

Prononciacion

[kum'plɛts], /kum'plɛts/ França (Bearn) : escotar « complèx »

Sillabas

com|plèx

Adjectiu

Declinason
	Singular	Plural
Masculin	complèx	complèxes
	[kum'plɛts]	[kum'plɛtses]
Femenin	complèxa	complèxas
	[kum'plɛtsɔ]	[kum'plɛtsɔs]

complèx

1. Qu'es pas simple, qu'es complicat.
2. (matematicas) Qualifica un nombre que pòt s'escriure de la forma a+ib ont a e b son dos nombres reals e i l'unitat imaginària.

Variantas dialectalas

• complèxe

Reviradas

alemand: komplex (de) anglés: complex (en) afrikaans: basc: catalan: complex (ca) chèc: komplexní (cs), složitý (cs) espanhòl: complejo (es) esperanto: estonian: finlandés: francés: complexe (fr)

indonesian: gaelic irlandés: italian: complesso (it) lituanian: neerlandés: norvegian: ongrés: portugués: romanés: complex (ro), complicat (ro) sicilian: cumpressu (scn) suedés: turc: ucraïnian:

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
complèx	complèxes
[kum'plɛts]	[kum'plɛtses]

complèx masculin

1. (quimia) Entitar moleculara formada per l’associacion de dos o mai entitats molecularas, ionicas o neutras.
2. (matematicas) Ellipsa de nombre complèx.
3. (arquitectura) Bastiment, o ensemble de bastiments amassats, amb de salas dedicadas a una activitat comuna.
4. Quin que siá autre ensemble.
   • Lo complèx militaro industrial.