concertacion

Occitan

Etimologia

Del latin concertatio.

Prononciacion

/konseɾ'tasju/, /konseɾ'tasju/

Sillabas

con | cer | ta | cion (4)

Nom comun

concertacion

1. Accion de se concertar abans de far quicòm, mai que mai dins lo domeni politic e social.

Parents

• concertar

Traduccions

alemand: anglés: concertation (en) catalan: concertació (ca) chèc: espanhòl: concertación (es) francés: concertation (fr)

italian: concertazione (it) neerlandés: ongrés: polonés: portugués: concertação (pt)

Referéncias

Joan de Cantalausa, Diccionari de Cantalausa, (en linha): [1]