concertar

Occitan

Etimologia

De l’italian concertare.

Prononciacion

/konser'ta/, /konser'ta/

Sillabas

con | cer | tar (4)

Vèrb

concertar (transitiu)

1. Preparar amb per objectiu una accion en comun entre una o mai personas.

concertar (pronominal) (recipròc)

1. S’entendre amb una o mai personas en vista de relizat un afar, una intriga, etc

Parents

• concertacion
• concèrt

Traduccions

alemand: anglés: to catalan: concertar (ca) chèc: espanhòl: francés: concerter (fr)

italian: neerlandés: ongrés: polonés: portugués:

Conjugason

Lengadocian

Infinitiu	concertar
Gerondiu	concertant
Participi passat
	singular			plural
masculin	concertat			concertats
femenin	concertada			concertadas
Mòde indicatiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	ieu	tu	el ela	nosautres nosautras	vosautres vosautras	eles elas
Present	concerti concerte	concertas	concerta	concertam	concertatz	concertan
Imperfach	concertavi	concertavas	concertava	concertàvem	concertàvetz	concertavan
Preterit	concertèri	concertères	concertèt	concertèrem	concertèretz	concertèron
Futur	concertarai	concertaràs	concertarà	concertarem	concertaretz	concertaràn
Condicional	concertariái	concertariás	concertariá	concertariam	concertariatz	concertarián
Mòde subjonctiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	ieu	tu	el ela	nosautres nosautras	vosautres vosautras	eles elas
Present	concerte	concertes	concerte	concertem	concertetz	concerten
Imperfach	concertèssi	concertèsses	concertès concertèsse	concertèssem	concertèssetz	concertèsson
Mòde imperatiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	ieu	tu	el ela	nosautres nosautras	vosautres vosautras	eles elas
Afirmatiu	—	concerta !	—	concertem !	concertatz !	—
Negatiu	—	concertes pas !	—	concertem pas !	concertetz pas !	—
Nòtas

Lemosin

Infinitiu	concertar
Gerondiu	concertant
Participi passat
	singular			plural
masculin	concertat			concertats
femenin	concertada			concertadas
Mòde indicatiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	iu	tu	eu ela	nosautres nosautras	vosautres vosautras	ilhs elas
Present	concerte	concertas	concerta	concertam	concertatz	concertan concerten
Imperfach	concertava	concertavas concertaves	concertava	concertavam concertavem	concertavatz concertavetz	concertavan concertaven
Preterit	concertei	concerteras concerteres	concertet	concerteram concerterem	concerteratz concerteretz	concerteren
Futur	concertarai	concertaras	concertará	concertarem	concertaretz	concertaran
Condicional	concertariá	concertarias	concertariá	concertariam	concertariatz	concertarian
Mòde subjonctiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	iu	tu	eu ela	nosautres nosautras	vosautres vosautras	ilhs elas
Present	concerte	concertes	concerte	concertem	concertetz	concerten
Imperfach	concertessa	concertessas	concertessa	concertessam concertessem	concertessatz	concertessan concertessen
Mòde imperatiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	iu	tu	eu ela	nosautres nosautras	vosautres vosautras	ilhs elas
Afirmatiu	—	concerta !	—	concertam !	concertatz !	—
Negatiu	—	concertas pas !	—	concertam pas !	concertatz pas !	—
Nòtas

Catalan

Etimologia

De l’italian concertare.

Prononciacion

[?]

Espanha (Barcelona) : escotar « concertar »

Sillabas

con | cer | tar (4)

Vèrb

concertar (transitiu)

1. Preparar amb per objectiu una accion en comun entre una o mai personas.
2. Realizar un acòrdi.
3. Arranjar entre elas las partidas d'un ensems; armonizar, conciliar.
4. (Musica) Capitar a un acòrdi las diferentas voces o los diferents instruments d'una composicion musicala
5. (Musica) Realizar sa partida dins una armonia musicala.