concubina

Un article de Wikiccionari.

Occitan

Etimologia

Del latin « concubinus »

Prononciacion

/kuŋkyˈβino̞/

França (Bearn) : escotar « concubina »

Sillabas

con|cu|bi|na

Nom comun

Declinason
Singular Plural
concubina concubinas
[kuŋkyˈβino̞] [kuŋkyˈβino̞s]

concubina femenin (masculinizacion: concubin)

  1. Femna que viu amb una autra persona en estat de concubinatge.

Parents

Traduccions

Catalan

Etimologia

Del latin « concubinus »

Prononciacion

Oriental: central /kuŋkuˈβinə/, balear /koŋkuˈbinə/, /kuŋkuˈbinə/
Occidental: /koŋkuˈβina/

Sillabas

con|cu|bi|na

Nom comun

Declinason
Singular Plural
concubina concubines

concubina femenin (masculinizacion: concubí)

  1. concubina.

Espanhòl

Etimologia

Del latin « concubinus »

Prononciacion

/koŋkuˈβina/

Sillabas

con|cu|bi|na

Nom comun

Declinason
Singular Plural
concubina concubinas

concubina femenin (masculinizacion: concubino)

  1. concubina.

Italian

Etimologia

Del latin « concubinus »

Prononciacion

/konkuˈbina/

Sillabas

con|cu|bi|na

Nom comun

Declinason
Singular Plural
concubina concubine

concubina femenin (masculinizacion: concubino)

  1. concubina.

Portugués

Etimologia

Del latin « concubinus »

Prononciacion

Portugal /kõkuˈbinɐ/

Sillabas

con|cu|bi|na

Nom comun

Declinason
Singular Plural
concubina concubinas

concubina femenin (masculinizacion: concubino)

  1. concubina.