consòrre
Occitan
Etimologia
De sòrre amb lo prefix «con-»
Prononciacion
- lengadocian /kunˈsɔre/
- provençau /kũⁿˈsɔʀe/
Sillabas
con|sòrre
Nom comun
| Declinason | |
|---|---|
| Dialècte : lengadocian | |
| Singular | Plural |
| consòrre | consòrres |
| [kunˈsɔre] | [kunˈsɔres] |
consòrre (lengadocian), (provençau); femenin, (masculin: confraire)
- La que fa partit d’una companhiá, d’una societat religiosa, literària, artistica, etc., mai que tot quand òm s'i fa admetre per lo autres membres.
- (per extension) La qu'exercís la metissa profession liberala qu’un autre membre d'aqueste mestièr.
Variantas dialectalas
- consòr (gascon)
Sinonims
de mestièr