confraire
Occitan
Etimologia
De fraire amb lo prefix «con-»
Prononciacion
- lengadocian, gascon /kuɱˈfɾajɾe/
- provençau /kũⁿˈfʀajʀe/
Sillabas
com|frai|re
Nom comun
| Declinason | |
|---|---|
| Singular | Plural |
| confraire | confraires |
| [kuɱˈfɾajɾe] | [kuɱˈfɾajɾes] |
confraire (lengadocian), (provençau); masculin, (femenin: confrairessa / consòrre)
- Lo que fa partit d’una companhiá, d’una societat religiosa, literària, artistica, etc., mai que tot quand òm s'i fa admetre per lo autres membres.
- (per extension) Lo qu'exercís la metissa profession liberala qu’un autre membre d'aqueste mestièr.
Variantas dialectalas
- confrair (gascon)
Sinonims
de mestièr