contunhar

Un article de Wikiccionari.

Occitan

Etimologia

Del latin continŭāre.

Prononciacion

/kuntyˈɲa/

França (Bearn) : escotar « contunhar »

Vèrb

contunhar

  1. Seguir çò qu'es estat començat.

Traduccions

Conjugason

Lengadocian
Infinitiu contunhar
Gerondiu contunhant
Participi passat
singular plural
masculin contunhat contunhats
femenin contunhada contunhadas
Mòde indicatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present contunhi
contunhe[N 1]
contunhas contunha contunham contunhatz contunhan
Imperfach contunhavi contunhavas contunhava contunhàvem contunhàvetz contunhavan
Preterit contunhèri contunhères contunhèt contunhèrem contunhèretz contunhèron
Futur contunharai contunharàs contunharà contunharem contunharetz contunharàn
Condicional contunhariái contunhariás contunhariá contunhariam contunhariatz contunharián
Mòde subjonctiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present contunhe contunhes contunhe contunhem contunhetz contunhen
Imperfach contunhèssi contunhèsses contunhès
contunhèsse
contunhèssem contunhèssetz contunhèsson
Mòde imperatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Afirmatiu contunha ! contunhem ! contunhatz !
Negatiu contunhes pas ! contunhem pas ! contunhetz pas !
Nòtas
  1. Èst e nòrd-èst (Cevena, monpelhierenc, Gavaudan, orlhagués, nòrd-Roergue)