cordurièra
Aparença
Occitan
Etimologia
De cordurar amb lo sufix -ièr.
Prononciacion
/kuɾðyˈɾjɛ/
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
cordurièra | cordurièras |
[kuɾðyˈɾjɛɾo̞] | [kuɾðyˈɾjɛɾo̞s] |
cordurièra femenin, (equivalent masculin: cordurièr)
- Persona que practica la cordura, que lo mestièr es de far de vestits.
- Persona qu'inventa de costums.
Variantas dialectalas
Sinonims
Traduccions
Persona que practica la cordura | |
---|---|
|
Persona qu'inventa de costums | |
---|---|
|
Forma d'adjectiu
cordurièra
- Femenin singlar de cordurièr.