credul

Occitan

Etimologia

Del latin credulus.

Prononciacion

/kɾeˈðyl/, /kɾeˈðyl/, provençau /kʀeˈdyl/, /kʀeˈdyl/ França (Bearn) : escotar « credul »

Sillabas

cre|dul

Adjectiu

Declinason
	Singular	Plural
Masculin	credul	creduls
	[kɾeˈðyl]	[kɾeˈðyls]
Femenin	credula	credulas
	[kɾeˈðylo̞]	[kɾeˈðylo̞s]

credul

1. Que crei tròp aisidament, tròp rapidament çò que se ditz

Variantas dialectalas

• credule

Parents

• credulitat

Antonims

• desfiant / desfisant
• sospechós
• incredul
• malfisant / maufisant / mauhisant
• sceptic
• sospechós

Sinonims

• creserèl / creserèu
• ninòi

Traduccions

alemand: leichtgläubig (de), gutgläubig (de) anglés: gullible (en), credulous (en) basc: sinesurazko (eu) catalan: crèdul (ca)

espanhòl: crédulo (es) francés: crédule (fr) italian: credulo (it) portugués: crédulo (pt)