cristianisme

Occitan

Etimologia

Del latin christianismus, del grèc χριστιανισμός inventat per Ignaci d'Antiòquia vèrs 115 per destriar aquel grop dels josieus.

Prononciacion

oriental /kɾistiəˈnizmə/, /kɾistiəˈnizmə/, occidental /kɾistiaˈnizme/, /kɾistiaˈnizme/

Sillabas

cris|ti|a|nisme

Prononciacion

lengadocian, gascon /kɾistjaˈnisme/, /kɾistjaˈnisme/

provençau /kʀistjaˈnisme/, /kʀistjaˈnisme/

Sillabas

cris|tia|nisme

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian, gascon
Singular	Plural
cristianisme	cristianismes
[kɾistjaˈnisme]	[kɾistjaˈnismes]

cristianisme masculin

1. Fe e doctrina eissida de la revelacion del Crist.
2. Ensemble de las Glèisas que se considèran coma seguidoiras de Jèsus de Natzarèt, que lo considèran coma fondament de lor profession de fe.

Derivats

• cristianisacion
• cristianisar

Parents

• crestian

Traduccions

alemand: Christentum (de) anglés: Christianity (en), Christendom (en) basc: kristautasun (eu) catalan: cristianisme (ca)

espanhòl: cristianismo (es) francés: christianisme (fr) italian: cristianesimo (it) portugués: cristianismo (pt)

Catalan

Etimologia

Del latin christianismus, del grèc χριστιανισμός inventat per Ignaci d'Antiòquia vèrs 115 per destriar aquel grop dels josieus.

Prononciacion

oriental /kɾistiəˈnizmə/, /kɾistiəˈnizmə/, occidental /kɾistiaˈnizme/, /kɾistiaˈnizme/

Sillabas

cris|ti|a|nisme

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
cristianisme	cristianismes

cristianisme masculin

1. Fe e doctrina