revelacion
Occitan
Etimologia
- Del latin ecclesiastic revelatio.
Prononciacion
- lengadocian, gascon /reβelaˈsju/
- provençau /ʀevelaˈsjũⁿ/
- França (Bearn) : escotar « revelacion »
Sillabas
re|ve|la|cion
Nom comun
| Declinason | |
|---|---|
| Dialècte : lengadocian | |
| Singular | Plural |
| revelacion | revelacions |
| [reβelaˈsju] | [reβelaˈsjus] |
revelacion femenin
- Accion de revelar.
- Unas informacions, oralas o escrichas, qu'explican d'eveniments escurs, o fan conéisser des fachs novèls.
- (figurat) Fach inesperat qu’òm apren subte, o que, un còp conegut n'explica un grand nombre d’autres.
- (religion) Manifestacion dirècta de la pensada e de la volontat divinas.
- (Cristianisme) Ensenhament dirècte o inspiracion que Dieu faguèt conéisser sos mistèris, sa volontat, sa venguda, etc.
- (per extension, religion) Las causas atal reveladas.
Parents
Traduccions
|