cultivar

Un article de Wikiccionari.

Occitan

Etimologia

Derivat del latin cultus.

Prononciacion

/kyltiˈβa/

França (Bearn) : escotar « cultivar »

Vèrb

cultivar

  1. Trabalhar una tèrra per i far venir de plantas.
  2. Far venir mai sabent, mai instruït.

Mots aparentats

Variantas dialectalas

Traduccions

Conjugason

Lengadocian
Infinitiu cultivar
Gerondiu cultivant
Participi passat
singular plural
masculin cultivat cultivats
femenin cultivada cultivadas
Mòde indicatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present cultivi
cultive[N 1]
cultivas cultiva cultivam cultivatz cultivan
Imperfach cultivavi cultivavas cultivava cultivàvem cultivàvetz cultivavan
Preterit cultivèri cultivères cultivèt cultivèrem cultivèretz cultivèron
Futur cultivarai cultivaràs cultivarà cultivarem cultivaretz cultivaràn
Condicional cultivariái cultivariás cultivariá cultivariam cultivariatz cultivarián
Mòde subjonctiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present cultive cultives cultive cultivem cultivetz cultiven
Imperfach cultivèssi cultivèsses cultivès
cultivèsse
cultivèssem cultivèssetz cultivèsson
Mòde imperatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Afirmatiu cultiva ! cultivem ! cultivatz !
Negatiu cultives pas ! cultivem pas ! cultivetz pas !
Nòtas
  1. Èst e nòrd-èst (Cevena, monpelhierenc, Gavaudan, orlhagués, nòrd-Roergue)

Catalan

Etimologia

Derivat del latin cultus.

Prononciacion

/kultiˈβa/

Espanha (Barcelona) : escotar « cultivar »

Vèrb

cultivar

  1. Cultivar.

Sinonims