tèrra

Un article de Wikiccionari.
Veire tanben : Tèrra, terra, Terra

Occitan

Etimologia

Del latin terra.

Prononciacion

/ˈtɛro̞/

França (Bearn) : escotar « tèrra »

Sillabas

tè | rra (2)

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular Plural
tèrra tèrras
[ˈtɛro] [ˈtɛros]

tèrra femenin

  1. Superficia de la nòstra planeta qu'es pas cobèrta per l'aiga dels oceans.
  2. Sòl, substància ont naisson e creisson los vegetals.
  3. (per extension) Sòl coma substància o matèria particulara,

Derivats

Locucions derivadas

Variantas dialectalas

  • terra (lemosin)
  • tiarra[1] (marchés)
  • tsuarra[2] (marchés borbonés)

Traduccions

  1. Dictionnaire français-occitan (limousin-marche-périgord), de Yves lavalade ; IEO Lemosin
  2. Henri Grobost, escrivaire de Navas (Alèir). Eu l'escrich (dins 'na grafiá patoisanta) "Tsuârr' " (â = ɑ)