defendre

Occitan

Etimologia

Del latin defĕndĕre.

Prononciacion

/deˈfendɾe/, /deˈfendɾe/

França (Bearn) - Lengadocian : escotar « defendre »

Sillabas

de | fen | dre (3)

Vèrb

defendre

1. Protegir, sosténer, qualqu'un o quicòm contra una ataca, una agression.
2. (militar) Resistir a los que vòlon prene una posicion militara, s’opausar als enemics qui l’atacan.
3. (Espacialament) Assegurar la defensa, sosténer l’inocença de qualqu’un contra los que l’acusan.
4. Impausar que non se faga una causa.

se defendre

1. Rebufar una ataca, una agression quina que siá, i resistir.
2. Se disculpar, negar quicòm qu’òm vos reprochar.
3. Se desencusar de far quicòm qu'òm volriá vos obligar.
4. S'empachar, s'interdire.

Variantas dialectalas

• deféner (gascon) / defénder (gascon)

Sinonims

assegurar la defensa

• aparar
• assostar / sostar

impausar de far pas

• interdire
• proïbir
• enebir

Antonims

protegir

• atacar
• assalhir
• enfonçar
• abandonar

interdire

• autorizar
• permetre

Derivats

• defendeire / defendedor
• defendent
• defenduda
• defendut

Parents

• defensa
• defensiu
• defensor

Catalan

Etimologia

Del latin defĕndĕre.

Prononciacion

central /dəˈfɛndɾə/, /dəˈfɛndɾə/, balear /dəˈfɛndɾə/, /dəˈfɛndɾə/

alguerès /diˈfendɾa/, /diˈfendɾa/

Sillabas

de | fen | dre (3)

Vèrb

defendre

1. defendre ^(oc)