despensa

Occitan

Etimologia

Del latin dispensa, participi passat neutre substantivat de dispendere (« pesar en distribuissent », d'ont « distribuir ») que ven de dispendium(« còst, despensa »).

Prononciacion

/des'pen.sɔ/, /des'pen.sɔ/

des | pen | sa (3)

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular	Plural
despensa	despensas
[des'pen.sɔ]	[des'pen.sɔs]

despensa  femenin

1. L’argent que se gasta per que quicòm se pòsca realizar.
2. (Figurat) Utilizacion que se fa de son temps, de sos esfòrces per obténser quicòm.
   • Despensa fisica
3. Pèça ont se serra las sèrvas de manjar; gardamanjar.

Sinonims

• còst
• gardamanjar

Traduccions

alemand: Aufwand (de) anglés: spent (en) arabi: أمضى (ar) catalan: despesa (ca) chinés: 费用 (zh) chèc: náklady (cs) espanhòl: gasto (es)

francés: dépense (fr) grèc: έξοδα (el) italian: spesa (it) neerlandés: kosten (nl) portugués: despesa (pt) polonés: koszt (pl) rus: расходов (ru)

Forma de vèrb

despensa

1. Tresena persona del singular del present de l'indicatiu de despensar
2. Segonda persona del singular de l'imperatiu afirmatiu de despensar