dinar

Veire tanben : dinnar

Occitan

Etimologia

De l’arabi دينار, dinar pel latin denarius

Prononciacion

lengadocian, gascon [diˈnaɾ], /diˈnaɾ/

provençau [diˈnaʀ], /diˈnaʀ/

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
dinar	dinars
[diˈnaɾ]	[diˈnaɾs]

dinar masculin

1. (numismatica) Moneda d’aur araba copiada a partir del denièr d’aur de l’empèri roman d’orient.
2. Moneda de diferents países: actuala per Argeria, Bahrain, Iraq, Jordània, Kowait, Libia, Serbia e Tunisia; anciana per Croàcia, Iemèn, Iogoslavia e Sodan.
   1. Centena partida del rial, en Iran.
3. (metrologia) Anciana unitat de pes dins diferents païses arabs e que valiá una dracma e mièg, unes 5,8 gramas.

Locucions derivadas

dinar argerian (DZD, dempuèi 1964) dinar bahraini (BHD, dempuèi 1965) dinar croat (HRD, entre 1991 e 1994) dinar iemenita (YDD, entre 1965 e 1990) dinar iogoslau (YUM, entre 1920 e 2003) dinar iraquian (IQD, dempuèi 1931) dinar jordanian (JOD, dempuèi 1949) dinar kowaïtian (KWD, dempuèi 1961) dinar libian (LYD, dempuèi 1971) dinar sèrbe (RSD, dempuèi 1214) dinar sodanés (SDD, entre 1992 e 2007) dinar tunisian (TND, dempuèi 1958)

Parents

• denièr / denier / dinèr

Traduccions

alemand: Dinar (de) anglés: dinar (en) basc: catalan: dinar (ca)

espanhòl: dinar (es) francés: dinar (fr) italian: dinaro (it) portugués: dinar (pt)

Catalan

Etimologia

(nom 1, verb) D'un latin vulgar *dis-jejunare.

(nom 2) De l’arabi دينار, dinar pel latin denarius

Prononciacion

[di'na] (oriental), [di'naɾ] (occidental)

Sillabas

di | nar (2)

Nom comun 1

dinar masculin

Vèrb

dinar

• dinnar ^(oc)

Nom comun 2

dinar masculin

• dinar ^(oc)