disforia

Un article de Wikiccionari.

Occitan

Etimologia

Del grèc ancian δυσφορία de δύσφορος, sens de « insuportable, insostenible »

Prononciacion

lengadocian, gascon /disfuˈɾio̞/
provençau /disfuˈʀi/

Sillabas

dis|fo|ri|a

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian, gascon
Singular Plural
disforia disforias
[disfuˈɾio̞] [disfuˈɾio̞s]

disforia femenin

  1. (psiquiatria) Perturbacion de l’umor caracterizada per l’irritabilitat e un sentiment desagradiu de tristum, d’ànsia.
  2. (medecina) Sentiment desagradable de tristum, de trastornament, de decepcion.
  3. (sociologia) Estat de malanha sociala.
  4. (especialament) Disforia de genre.

Antonims

Derivats

Traduccions


Espanhòl

Etimologia

Del grèc ancian δυσφορία de δύσφορος, sens de « insuportable, insostenible »

Prononciacion

[?]

Sillabas

dis|fo|ri|a

Nom comun

Declinason
Singular Plural
disforia disforias

disforia femenin

  1. disforia (oc)

Italian

Etimologia

Del grèc ancian δυσφορία de δύσφορος, sens de « insuportable, insostenible »

Prononciacion

/disfoˈria/

Sillabas

dis|fo|ri|a

Nom comun

Declinason
Singular Plural
disforia disforie
[disfoˈria] [disfoˈrie]

disforia femenin

  1. disforia (oc)

Portugués

Etimologia

Del grèc ancian δυσφορία de δύσφορος, sens de « insuportable, insostenible »

Prononciacion

Portugal /diʃfuˈɾiɐ/
Brasil /dʒiʃfoˈɾiɐ/, /dʒisfoˈɾijə/

Sillabas

dis|fo|ri|a

Nom comun

Declinason
Singular Plural
disforia disforias

disforia femenin

  1. disforia (oc)