dissociacion

Occitan

Etimologia

Del latin dissociatio.

Prononciacion

lengadocian, gascon /disusjaˈsju/, /disusjaˈsju/

provençau /disusjaˈsjũⁿ/, /disusjaˈsjũⁿ/

Sillabas

dis|so|cia|cion

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
dissociacion	dissociacions
[disusjaˈsju]	[disusjaˈsjus]

dissociacion femenin

1. Accion de dissociar.
2. Fach d’èsser dissociat.
3. (quimia) Descomposicion d'un compausat en doas o mai substàncias mai simplas.
4. (psiologia) Ruptura de l'unitat psiquica de la personalitat, que se manifèsta per de movements o expressions en contradiccion amb lo contèxte intellectual o emocional del mitan.

Derivats

• dissociatiu

Derivats

• dissociable
• dissociabilitat

Traduccions

alemand: Dissoziation (de) anglés: dissociation (en) basc: catalan: dissociació (ca)

espanhòl: disociación (es) francés: dissociation (fr) italian: dissociazione (it) portugués: dissociação (pt)