diversion

Occitan

Etimologia

Del latin diversio.

Prononciacion

[diβɛɾˈsju], /diβɛɾˈsju/, provençau [divɛʀˈsjũⁿ], /divɛʀˈsjũⁿ/

França (Bearn) : escotar « diversion »

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular	Plural
diversion	diversions
[diβɛɾˈsju]	[diβɛɾˈsjus]

diversion femenin

1. Accion de desviar qualqu’un de çò que lo tafura, lo laguia.
2. (per extension, militar) Operacion que l'objectiu es que l’enemic vire lo cap de l'amira que manten per lo menar a se portar endacòm.

Traduccions

alemand: Ablenkung (de) anglés: diversion (en) basc: catalan: diversió (ca)

espanhòl: diversión (es) francés: diversion (fr) italian: diversione (it) portugués: diversão (pt), desvio (pt)

Anglés

Etimologia

Pel francés diversio del latin diversio.

Prononciacion

[daɪˈvɜːʒən], /daɪˈvɜːʒən/, [daɪˈvɜːʃən], /daɪˈvɜːʃən/; EUA [dɪˈvɝʒən], /dɪˈvɝʒən/, [daɪˈvɝʒən], /daɪˈvɝʒən/

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
diversion	diversions

diversion

1. diversion ^(oc)
2. desviament ^(oc) / desvicion ^(oc)
3. divertiment ^(oc)

Francés

Etimologia

Del latin diversio.

Prononciacion

[divɛʁsjɔ̃], /divɛʁsjɔ̃/

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
diversion	diversions
[divɛʁsjɔ̃]

diversion femenin

1. diversion ^(oc)