portar

Un article de Wikiccionari.

Occitan

Etimologia

Del latin portare.

Prononciacion

/puɾˈta/

França (Bearn) : escotar « portar »

Vèrb

portar

  1. Anar cargat amb una causa.

Derivats

Traduccions

Conjugason

Lengadocian
Infinitiu portar
Gerondiu portant
Participi passat
singular plural
masculin portat portats
femenin portada portadas
Mòde indicatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present pòrti
pòrte[N 1]
pòrtas pòrta portam portatz pòrtan
Imperfach portavi portavas portava portàvem portàvetz portavan
Preterit portèri portères portèt portèrem portèretz portèron
Futur portarai portaràs portarà portarem portaretz portaràn
Condicional portariái portariás portariá portariam portariatz portarián
Mòde subjonctiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present pòrte pòrtes pòrte portem portetz pòrten
Imperfach portèssi portèsses portès
portèsse
portèssem portèssetz portèsson
Mòde imperatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Afirmatiu pòrta ! portem ! portatz !
Negatiu pòrtes pas ! portem pas ! portetz pas !
Nòtas
  1. Èst e nòrd-èst (Cevena, monpelhierenc, Gavaudan, orlhagués, nòrd-Roergue)