doç

Occitan

Etimologia

Del latin dulcis.

Prononciacion

/dus/, /dus/

/du:/, /du:/ (lemosin)

França (Bearn) : escotar « doç »

Sillabas

doç

Adjectiu

Declinason
Dialècte : lengadocian
	Singular	Plural
Masculin	doç	doces
	[dus]	[ˈduses]
Femenin	doça	doças
	[ˈduso]	[ˈdusos]

doç masculin

1. Que ten una sabor parièra a la del sucre.

Derivats

• doçor

Sinonims

• suau

Traduccions

anglés: sweet (en) catalan: suau (ca), dolç (ca) dalmata: dulco (dlm) espanhòl: suave (es) francés: doux (fr) francoprovençau/arpitan: doç (frp) gaelic irlandés: milis (ga)

italian: soave (it) gaelic escocés: milis (gd) meglenoromanés: dulți (ruq) neerlandés: zoet (nl) sicilian: suavi (scn)

Francoprovençal

Etimologia

Del latin dulcis.

Prononciacion

/dɔs/, /dɔs/

Nom comun

doç masculin

1. Doç.