embalatge

Occitan

Etimologia

De embalar.

Prononciacion

lengadocian /emβaˈlat͡ʃe/, /emβaˈlat͡ʃe/, lengadocian /emβaˈlad͡ʒe/, /emβaˈlad͡ʒe/, provençau /ẽⁿbaˈlad͡ʒe/, /ẽⁿbaˈlad͡ʒe/ França (Bearn) : escotar « embalatge » França (Bearn) - Lengadocian : escotar « embalatge »

Sillabas

em|ba|la|tge

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
embalatge	embalatges
[emβaˈlat͡ʃe]	[emβaˈlat͡ʃes]

embalatge masculin

1. Accion o resultat d'embalar de materials e objèctes que sián emmagazinats, transportats e servats coma cal.
2. Bóstia, caissa, estug, recipient, envolopa, amb que se pòt servar un material o un objecte.

Parents

• embal
• embalar
• embalaire

Traduccions

contenent de quicòm embalat
alemand: Packung (de) anglés: packaging (en) basc: catalan: embalatge (ca)	espanhòl: embalaje (es) francés: emballage (fr) italian: imballaggio (it) portugués: embalagem (pt)

Catalan

Etimologia

De embalar.

Prononciacion

Espanha (Barcelona) : escotar « embalatge »

Prononciacion

oriental /əmbəˈɫad͡ʒə/, /əmbəˈɫad͡ʒə/, occidental /embaˈɫad͡ʒe/, /embaˈɫad͡ʒe/

Sillabas

em|ba|la|tge

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
embalatge	embalatges

embalatge masculin

1. embalatge ^(oc)