emissària

Occitan

Etimologia

Del latin emissarius « agent, emissari, espion ».

Prononciacion

lengadocian, gascon /emiˈsaɾio̞/, /emiˈsaɾio̞/

provençau /emiˈsaʀiə/, /emiˈsaʀiə/

Sillabas

e|miss|ària

Nom comun

emissària femenin, (masculin: emissari)

Declinason
Dialècte : lengadocian, gascon
Singular	Plural
emissària	emissàrias
[emiˈsaɾio̞]	[emiˈsaɾio̞s]

1. (Diplomacia) Messatgièra, la qu'es encargada de menar una mission endacòm fòra.

Traduccions

alemand: Emissärin (de), Abgesandterin (de) anglés: emissary (en) basc: catalan: emissària (ca)

espanhòl: emisaria (es) francés: émissaire (fr) italian: emissaria (it) portugués: emissária (pt)

Forma d'adjectiu

emissària

1. femenin singular de emissari.

Catalan

Etimologia

(nom 1 e adj) Del latin emissarius « agent, emissari, espion ».

(nom 2) Del latin emissarium « besal de voidança », de emissarius.

Prononciacion

/emiˈsaɾi/, /emiˈsaɾi/

Sillabas

e|miss|ari

Nom comun

emissària femenin, (masculin: emissari)

Declinason
Singular	Plural
emissària	emissàries

1. emissària ^(oc)

Forma d'adjectiu

emissària

1. femenin singular de emissari .