empanar

Occitan

Etimologia

Derivat de pan amb lo prefix en-.

Prononciacion

/empaˈna/, /empaˈna/

França (Bearn) : escotar « empanar »

Sillabas

em | pa | nar (3)

Vèrb

empanar (gascon)

1. Cobrir de raspadura de pan una carn abans de la còire.

Variantas dialectalas

• micar
• panar

Traduccions

alemand: panieren (de) anglés: to bread (en) espanhòl:empanar (es), empanizar (es)

catalan: empanar (ca) francés: paner (fr) portugués: panar (pt)

Conjugason

Gascon

Infinitiu	empanar
Gerondiu	empanant
Participi passat
	singular			plural
masculin	empanat			empanats
femenin	empanada			empanadas
Mòde indicatiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	jo	tu	eth era	nosautes nosautas	vosautes vosautas	eths eras
Present	empani	empanas	empana	empanam	empanatz	empanan
Imperfach	empanavi	empanavas	empanava	empanàvam	empanàvatz	empanavan
Preterit	empanèi	empanès	empanè	empanèm	empanètz	empanèn
Futur	empanarèi	empanaràs	empanarà	empanaram	empanaratz	empanaràn
Condicional	empanarí	empanarés	empanaré	empanarem	empanaretz	empanarén
Mòde subjonctiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	jo	tu	eth era	nosautes nosautas	vosautes vosautas	eths eras
Present	empani	empanes	empane	empanem	empanetz	empanen
Imperfach	empanèssi	empanèsses	empanèsse	empanèssem	empanèssetz	empanèssen
Mòde imperatiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	jo	tu	eth era	nosautes nosautas	vosautes vosautas	eths eras
Afirmatiu	—	empana !	—	empanem !	empanatz !	—
Negatiu	—	ne empanes pas !	—	ne empanem pas !	ne empanetz pas !	—

Catalan

Etimologia

Derivat de pa amb lo prefix en-.

Prononciacion

/əmpəˈna/, /əmpəˈna/

Vèrb

empanar

1. Panar (cosina).

Derivats

• empanada

Espanhòl

Etimologia

Derivat de pan amb lo prefix en-.

Prononciacion

/empeˈnaɾ/, /empeˈnaɾ/

Vèrb

empanar

1. Panar (cosina).

Sinonims

• empanizar