cobrir

Occitan

Etimologia

Del latin classic coopĕrīre.

Prononciacion

• [kuˈβɾi], /kuˈβɾi/ lengadocian

França (Bearn) : escotar « cobrir »

Sillabas

co | brir (2)

Vèrb

cobrir (lengadocian) (gascon)

1. Garnir, revestir, per protegir o ornar en aplicant, en pausant quicòm per dessús.
   • Cobrir un veïcul per l'abrigar.
2. Vestir caudament.
3. Garnir en granda quantitat.
   1. En pausant d'objèctes sus quicòm.
   2. En s'espandissent de biais unifòrme sus quicòm.
      • La prada es cobèrta de nèu.
4. (agricultura) Enterrar la semença.
5. (militar) Assegurar un tir de barratge per protegir un element amic en movement.
6. (figurat) Escafar, remandar, en parlant de las decas, de las mancas.
7. (figurat) Dominar, rescondre.
   • Lo bruch de l’assemblada cobrissiá la votz de l’orator.
8. (comèrci) Sufire a, bastar.
   • los còstes son pas cobèrts pels ganhs.
9. (biologia) Fecondar una feme.
10. (medias) Contar jornalisticament un eveniment.
    • Aquela manifestacion foguèt bravament cobèrta per la premsa.

Derivats

• cobrida
• cobriment
• cobricap
• cobricèl
• cobrida
• cobrifuòc
• cobricèl
• cobripè
• cobrisons

Mots aparentats

• descobrir

Variantas dialectalas

• crubir (lemosin)
• cubrir (lemosin)
• curbir (provençau')'
• crobir (gascon)

Sinonims

• acaptar

Traduccions

alemand: decken (de), abdecken (de), zudecken (de), bedecken (de) anglés: to cover (en) breton: goleiñ (br) catalan: cobrir (ca) espanhòl: cobrir (es)

esperanto: kovri (eo) francés: couvrir (fr) naut sorab: kryć (hsb) imperfectiu, přikryć (hsb) perfectiu italian: coprire (it) romanés: a acoperi (ro)

Conjugason

Lengadocian

Infinitiu	cobrir
Gerondiu	cobrissent
Participi passat
	singular			plural
masculin	cobèrt			cobèrts
femenin	cobèrta			cobèrtas
Mòde indicatiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	ieu	tu	el ela	nosautres nosautras	vosautres vosautras	eles elas
Present	cobrissi	cobrisses	cobrís	cobrissèm	cobrissètz	cobrisson
Imperfach	cobrissiái	cobrissiás	cobrissiá	cobrissiam	cobrissiatz	cobrissián
Preterit	cobriguèri	cobriguères	cobriguèt	cobriguèrem	cobriguèretz	cobriguèron
Futur	cobrirai	cobriràs	cobrirà	cobrirem	cobriretz	cobriràn
Condicional	cobririái	cobririás	cobririá	cobririam	cobririatz	cobririán
Mòde subjonctiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	ieu	tu	el ela	nosautres nosautras	vosautres vosautras	eles elas
Present	cobrisca	cobriscas	cobrisca	cobriscam	cobriscatz	cobriscan
Imperfach	cobriguèsse	cobriguèsses	cobriguèsse	cobriguèssem	cobriguèssetz	cobriguèsson
Mòde imperatiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	ieu	tu	el ela	nosautres nosautras	vosautres vosautras	eles elas
Afirmatiu	—	cobrís !	—	cobriscam !	cobrissetz !	—
Negatiu	—	cobriscas pas !	—	cobriscam pas !	cobriscatz pas !	—

Catalan

Etimologia

Du latin cooperire « cobrir totalament, aclapar ».

Prononciacion

Espanha (Barcelona) : escotar « cobrir »

Prononciacion

Oriental [kuˈβɾi], /kuˈβɾi/,

Occidental: nord-occidental [koˈβɾi], /koˈβɾi/, valencian [koˈβɾiɾ], /koˈβɾiɾ/

Sillabas

co|brir

Vèrb

cobrir

1. Cobrir

Portugués

Etimologia

Du latin cooperire « cobrir totalament, aclapar ».

Prononciacion

Portugal [ku.ˈβɾiɾ], /ku.ˈβɾiɾ/

Brazil [ko.ˈbɾi(ʁ)], /ko.ˈbɾi(ʁ)/, [kö.ˈbɾi(χ)], /kö.ˈbɾi(χ)/

Sillabas

co|brir

Vèrb

cobrir

1. Cobrir