escuèlh

Occitan

Etimologia

Del latin scŏpŭlus, que ven del grèc skópelos.

Prononciacion

[es'kɥɛl], /es'kɥɛl/

Lengadocian : escotar « escuèlh »

Sillabas

es | cu | èlh (3)

Nom comun

escuèlh masculin

1. Ròca situada a pauca distància de la superfícia de l'aiga .
2. Fig. Obstacle perilhós.

Variantas dialectalas

• escuelh

Sinonims

• estèl / estèu
• sec
• banc

Traduccions

alemand: Riff (de) anglés: reef (en) basc: breton: bulgar: catalan: escull (ca) chèc: danés: espanhòl: arrecife (es) esperanto: estonian: finlandés: francés: écueil (fr),récif (fr)

italian: scogliera (it) leton: lituanian: neerlandés: ongrés: polonés: portugués:recife (pt) romanés: suedés: turc: ucraïnian: