espròva

Occitan

Etimologia

Derivat del latin probare

Prononciacion

/es.'prɔ.bo̞/, /es.'prɔ.bo̞/ (gascon) (lengadocian) /es.ˈprɔ.vo/, /es.ˈprɔ.vo/ (provençal)

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular	Plural
espròva	espròvas
[es.'prɔ.bo̞]	[es.'prɔ.bo̞s]

espròva

1. Accion d’esprovar quicòm o qualqu'un(a), assag, experiéncia que se fa de quicòm de véncer.
2. Partida d'examèn o de concors ; competicion esportiva.
3. Malaür, obstacle de la vida, dangièr, etc.
4. (tipografia) Fuèlha d’impression sus que se marca las correccions, los cambiaments que deurà far l’estampaire.

Sinonims

• examèn
• concors
• competicion
• suplici

Traduccions

alemand: Sack (de) anglés: test (en), trial (en), proof (en), examinacion (en) catalan: prova (ca) espanhòl: prueba (es)

francés: epreuve (fr) italian: prova (it) portugués: prova (pt)

Forma de vèrb

espròva

1. Tresena persona del singular del present de l'indicatiu de esprovar.
2. Segonda persona del singular de l'imperatiu afirmatiu de esprovar.