exòde
 Veire tanben : Exòde, exòdi
|
Occitan
Etimologia
- Del latin Exodus « libre de l’Exòde » del grèc ancian ἔξοδος, exodos « sortida », de ἐξ, «fòra de» e ὁδός, «rota».
Prononciacion
- lengadocian /et͡sˈɔðe/
- gascon /egzˈɔðe/
- escotar « exòde »
- provençau /egzˈɔde/
Nom comun
exòde masculin
| Declinason | |
|---|---|
| Dialècte : lengadocian | |
| Singular | Plural |
| exòde | exòdes |
| [et͡sˈɔðe] | [et͡sˈɔðes] |
- (Per extension de Exòde) Sortida en massa, que siá d'un populacion, o de las riquesas.
Sinonims
Locucions derivadas
Traduccions
|
|