Exòde
 Veire tanben : exòde, exòdi
|
Occitan
Etimologia
- Del latin Exodus « libre de l’Exòde » del grèc ancian ἔξοδος, exodos « sortida », de ἐξ, «fòra de» e ὁδός, «rota».
Prononciacion
- lengadocian /et͡sˈɔðe/
- gascon /egzˈɔðe/
- escotar « exòde »
- provençau /egzˈɔde/
Nom pròpri
Exòde masculin
| Declinason | |
|---|---|
| Dialècte : lengadocian | |
| Singular | Plural |
| exòde | exòdes |
| [et͡sˈɔðe] | [et͡sˈɔðes] |
- (Bíbla, Religion) Nom del segond libre del Pentateuc o de la Torà que conta la sortida en massa del pòble josieu d'Egipte.
Traduccions
|
|