fidèu

Un article de Wikiccionari.

Occitan

Etimologia

(adj) e (nom 1) Del latin fĭdēlis.
(nom 2) Benlèu del latin fidear « créisser, sorgir ».

Prononciacion

/fiˈðɛw/ (lengadocian), /fiiˈdɛw/ (gascon) (provençal)

Adjectiu

Declinason
Dialècte : provençau
Singular Plural
Masculin fidèu fidèus
[fiˈdɛw] [fiˈdɛws]
Femenin fidèla fidèlas
[fiˈdɛlo̞] [fiˈdɛlo̞s]

fidèu masculin (provençau) (gascon)

  1. Leiau, que respecta sa promesa.
  2. Qu'a pas de relacion amorosa fòra lo parelh.

Sinonims

Derivats

Mots aparentats

Variantas dialectalas

Traduccions

Nom comun 1

Declinason
Singular Plural
fidèu fidèus

fidèu masculin (provençau) (gascon)

  1. Relig. Seguidor d'una religion.

Traduccions

Nom comun 2

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular Plural
fidèu fidèus
[fiˈðɛw] [fiˈðɛws]
Declinason
Dialècte : provençau
Singular Plural
fidèu fidèus
[fiˈdɛw] [fiˈdɛws]

fidèu masculin (lengadocian) (provençau)

  1. Pastas alimentàrias longas e primas per la sopa, lo potatge.

Sinonims

Traduccions

Referéncias