figuièr

Veire tanben : figuier

Occitan

Etimologia

Del latin fīcarĭus.

Prononciacion

[fiˈɣjɛ], /fiˈɣjɛ/

França (Bearn) - Lengadocian : escotar « figuièr »

Sillabas

fi | guièr (2)

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular	Plural
figuièr	figuièrs
[fiˈɣjɛ]	[fiˈɣjɛs]

figuièr masculin

1. Bot. Arbre del tipe Ficus, caracteristic de la Mediterranèa qu'a per fruch la figa.

Variantas dialectalas

• figuièra
• higuèr (gascon)

Traduccions

alemand: Feigenbaum (de) masculin anglés: fig tree (en) asturian: figal (ast) femenin catalan: figuera (ca) femenin chèc: fíkovník (cs) danés: figen (da) espanhòl: higuera (es) femenin esperanto: figujo (eo) francés: figuier (fr) masculin

grèc: συκιά (el) femenin ido: figiero (io) italian: fico (it) masculin neerlandés: vijgeboom (nl) ongrés: fügefa (hu) polonés: figowiec (pl) portugués: figueira (pt) femenin suedés: fikonträd (sv) neutre