fringar

Un article de Wikiccionari.

Occitan

Etimologia

Del gallés *sring-.

Prononciacion

/friˈŋga/

França (Bearn) - Lengadocian : escotar « fringar »

Vèrb

fringar

  1. (lengadocian) Cercar a seduire qualqu'un, amb una connotacion sexuala e sovent sens intencion seriosa.
  2. (lemosin) Sautar, dançar, gingar.

Derivats

Conjugason

Lengadocian
Infinitiu fringar
Gerondiu fringant
Participi passat
singular plural
masculin fringat fringats
femenin fringada fringadas
Mòde indicatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present fringui
fringue[N 1]
fringas fringa fringam fringatz fringan
Imperfach fringavi fringavas fringava fringàvem fringàvetz fringavan
Preterit fringuèri fringuères fringuèt fringuèrem fringuèretz fringuèron
Futur fringarai fringaràs fringarà fringarem fringaretz fringaràn
Condicional fringariái fringariás fringariá fringariam fringariatz fringarián
Mòde subjonctiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present fringue fringues fringue fringuem fringuetz fringuen
Imperfach fringuèssi fringuèsses fringuès
fringuèsse
fringuèssem fringuèssetz fringuèsson
Mòde imperatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Afirmatiu fringa ! fringuem ! fringatz !
Negatiu fringues pas ! fringuem pas ! fringuetz pas !
Nòtas
  1. Èst e nòrd-èst (Cevena, monpelhierenc, Gavaudan, orlhagués, nòrd-Roergue)