Vejatz lo contengut

front

Un article de Wikiccionari.
Veire tanben : frònt

Occitan

Etimologia

Del latin frons, partica anteriora

Prononciacion

/fɾun/
Bearn : escotar « front »

Sillabas

front

Nom comun

Declinason
Singular Plural
front fronts
[fɾun] [fɾuns]

front masculin

  1. Partida anteriora de quicòm.
  2. (anatomia) Part nauta de la cara entre los tempes.
  3. Actitud adoptada, marcant l'audàcia o l'impudéncia.
  4. Linha separadoira entre doas causas movedissas.
    1. (meteorologia) Linha evolutiva d’una perturbacion.
    2. (militar) Linha marcant la zona dels combats.
  5. (Politica) Luòc d’expression de las idèas progressistas.
  6. (Istòria) Movement popular que s’opausa a un òrdre establit.

Variantas dialectalas

  • frònt (provençal), (auvernhat), (vivaroaupenc)

Derivats

Parents

Locucions derivadas

Traduccions

Anglés

Etimologia

Del latin frons, partica anteriora

Prononciacion

/fɹʌnt/

Sillabas

front

Nom comun

Declinason
Singular Plural
front fronts

front

  1. front (oc)

Adjectiu

front

  1. Anterior
  2. De davant
  3. De fàcia

Advèrbi

front

  1. Per davant

Vèrb

front

  1. Donar una faciada a (bastiment, …).
  2. Dirigir, èsser al cap de.

Catalan

Etimologia

Del latin frons, partica anteriora

Prononciacion

Oriental: central /ˈfɾon/, balear /ˈfɾont/, /ˈfɾon/
Occidental: nord-occidental /ˈfɾon/, valencian /ˈfɾont/, /ˈfɾon/

Sillabas

front

Nom comun

Declinason
Singular Plural
front fronts

front masculin

  1. front (oc)

Francés

Etimologia

Del latin frons, partica anteriora

Prononciacion

/fʁɔ̃/

Sillabas

front

Nom comun

Declinason
Singular Plural
front fronts
[fʁɔ̃]

front masculin

  1. front (oc)