tempe

Occitan

Etimologia

Del latin templum.

Prononciacion

[ˈtempe], /ˈtempe/

França (Bearn) : escotar « tempe »

Sillabas

tem | pe

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
tempe	tempes
[ˈtempe]	[ˈtempes]

tempe masculin

1. Anat. Part laterala del cap entre l'aurelha e lo front.

Variantas dialectalas

• timp (lengadocian)
• temp (gascon)
• temple (gascon)
• tempa (gascon)
• templa (gascon)

Reviradas

alemand: Schläfe (de) femenin anglés: temple (en) arabi: صدغ (ar) masculin (ṣadğ) bashquir: сикә (ba) bielorús: скронь (be) femenin dyirbal: yagin (dbl) eslau ancian : кротафъ (cu) masculin espanhòl: sien (es) masculin

finlandés: ohimo (cu) francés: tempe (fr) femenin italian: tempia (mk) femenin nuxalk: skulhuulhan (blc) rus : висок (ru) masculin sami del nòrd : geađaš (se) ucraïnian: скроня (uk) femenin umbuygamu: eloy' (umg)