gant

De gants de cuèr

Occitan

Etimologia

Del francic *want.

Prononciacion

[gan], /gan/

França (Bearn) : escotar « gant »

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular	Plural
gant	gants
[gan]	[gans]

gant masculin

1. Vestiment pichon, generalament de cuèr o de plastic, que servís per cobrir las mans.

Derivats

desgantar gantar gantariá

gantat gantelet gantièr

Variantas dialectalas

• guant (gascon)

Traduccions

alemand: Handschuh (de) masculin anglés: glove (en) breton: maneg (br) catalan: guant (ca) masculin corean: 장갑 (ko) espanhòl: guante (es) masculin esperanto: ganto (eo) francés: gant (fr) masculin grèc: γάντι (el)

italian: guanto (it) masculin naut sorab: rukajca (hsb) femenin neerlandés: handschoen (nl) ongrés: kesztyű (hu) polonés: rękawica (pl) femenin, rękawiczka (pl) femenin romanés: mănuşă (ro) femenin rus: перчатка (ru) femenin, варежка (ru) femenin suedés: hanske (sv) turc: eldliven (tr) ucraïnian: рукавиця (uk) femenin