garric

Fuèlhas e fruches del garric

Occitan

Etimologia

→ Etimologia de completar. (Ajustar)

Prononciacion

[gaˈrik], /gaˈrik/

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular	Plural
garric	garrics
[gaˈrik]	[gaˈrits]

garric masculin

1. Bot. Arbre del genre Quercus e de la familha de las Fagaceae.

   Lo brugueton maurèl, al ferum envejat,

   Demest los abajons s'es remicolejat,

   Jos lo soc d'un garric desprovesit de rama (Plaser de tardor, poèma de Clovís Ròcas)

Sinonims

• casse
• roire

Parents

• garriga

Reviradas

alemand: Eiche (de) femenin anglés: oak (en) catalan: roure (ca) masculin chèc: dub (cs) espanhòl: roble (es) masculin francés: chêne (fr) masculin

italian: quercia (it) femenin portugués: carvalho (pt) masculin romanés: stejar (ro) naut sorab: dub (hsb) sicilian: cerza (scn) femenin