Vejatz lo contengut

glüschanter

Un article de Wikiccionari.

Romanch

Etimologia

De glüsch amb lo sufix causatiu -anter.

Prononciacion

/ʎyʒanˈter/

Vèrb

glüschanter (puter)

  1. Far brilhar, lisar.

Conjugason

Puter
Infinitiu glüschanter
Gerondiu glüschantand
Participi passat
singular plural
masculin glüschanto glüschantos
femenin glüschanteda glüschantedas
Mòde indicatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
eau el
ela
nus vus els
elas
Present glüschaint glüschaintast glüschainta glüschantains glüschantais glüschaintan
Imperfach glüschantaiva glüschantaivast glüschantaiva glüschantaivans glüschantaivas glüschantaivan
Preterit glüschantet glüschantettast glüschantet glüschantettans glüschantettas glüschantettan
Futur glüschantaro glüschantarost glüschantaro glüschantarons glüschantaros glüschantaron
Condicional glüschantess glüschantessast glüschantess glüschantessans glüschantessas glüschantessan
Mòde subjonctiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
eau el
ela
nus vus els
elas
Present glüschainta glüschaintast glüschainta glüschaintans glüschaintas glüschaintan
Imperfach glüschantess glüschantessast glüschantess glüschantessans glüschantessas glüschantessan
Mòde imperatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
eau el
ela
nus vus els
elas
glüschainta ! glüschantè !
Nòtas