grandir

Occitan

Etimologia

Derivat de grand amb lo sufixe -ir.

Prononciacion

/gran'di/, /gran'di/

Sillabas

gran | dir

Vèrb

grandir transitiu e intransitiu

1. (Intransitiu) Venir mai grand, créisser (la pluèja faguèt grandir lo blat)
2. (Transitiu) Far mai grand (Pòrta de chauçaduras de talon que la grandís)
   1. (figurat) Far paréisser mai grand (Aqueste vestit lo grandís)

Mots aparentats

• grand
• agrandir

Sinonims

• créisser

Antonims

• apetitir

Conjugason

Lengadocian

Infinitiu	grandir
Gerondiu	grandissent
Participi passat
	singular			plural
masculin	grandit			grandits
femenin	grandida			grandidas
Mòde indicatiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	ieu	tu	el ela	nosautres nosautras	vosautres vosautras	eles elas
Present	grandissi	grandisses	grandís	grandissèm	grandissètz	grandisson
Imperfach	grandissiái	grandissiás	grandissiá	grandissiam	grandissiatz	grandissián
Preterit	grandiguèri	grandiguères	grandiguèt	grandiguèrem	grandiguèretz	grandiguèron
Futur	grandirai	grandiràs	grandirà	grandirem	grandiretz	grandiràn
Condicional	grandiriái	grandiriás	grandiriá	grandiriam	grandiriatz	grandirián
Mòde subjonctiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	ieu	tu	el ela	nosautres nosautras	vosautres vosautras	eles elas
Present	grandisca	grandiscas	grandisca	grandiscam	grandiscatz	grandiscan
Imperfach	grandiguèsse	grandiguèsses	grandiguèsse	grandiguèssem	grandiguèssetz	grandiguèsson
Mòde imperatiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	ieu	tu	el ela	nosautres nosautras	vosautres vosautras	eles elas
Afirmatiu	—	grandís !	—	grandiscam !	grandissetz !	—
Negatiu	—	grandiscas pas !	—	grandiscam pas !	grandiscatz pas !	—