ignar

Un article de Wikiccionari.

Occitan

Etimologia

Del latin ignarus « ignorant », compausat del prefix privatiu in- e de gnarus, « que sap ».

Prononciacion

lengadocian /inˈnaɾ/

França (Bearn) : escotar « ignar »

Sillabas

ig|nar

Adjectiu

Declinason
Dialècte : legadocian, gascon
Singular Plural
Masculin ignar ignars
[iˈɲaɾ] [iˈɲaɾs]
Femenin ignara ignaras
[iˈɲaɾo̞] [iˈɲaɾo̞s]

ignar

  1. Que no sap res de res.

Variantas dialectalas

Sinonims

Traduccions


Nom comun

Declinason
Dialècte : legadocian, gascon
Singular Plural
ignar ignars
[iˈɲaɾ] [iˈɲaɾs]

ignar masculin, (equivalent masculin: ignara)

  1. Persona ignara.

Traduccions


Catalan

Etimologia

Del latin ignarus « ignorant », compausat del prefix privatiu in- e de gnarus, « que sap ».

Prononciacion

oriental /iŋˈnaɾ/
Occidental: nord-occidental /iŋˈnaɾ/, valencian /igˈnaɾ/

Sillabas

i|gnar

Adjectiu

Declinason
Singular Plural
Masculin ignar ignars
Femenin ignara ignaras

ignar

  1. ignar (oc)

Nom comun

Declinason
Singular Plural
ignar ignars

ignar masculin, (equivalent femenin: ignara)

  1. ignar (fr)